فهرست
حد سود (Take Profit, Target) چیست؟
هنگامی که یک تریدر در یک قیمت مشخص، اقدام به ورود به معامله در ترید می کند، بر اساس تحلیل تکنیکال یا فاندامنتالی که انجام داده، انتظار دارد که نمودار قیمت به گونه ای حرکت کند که معامله انجام شده به سود برسد.
بدیهی است که در یک معامله لانگ، تریدر انتظار دارد که قیمت دارایی، نسبت به قیمت محل ورود به معامله، به مرور افزایش یابد و به حدی برسد که معامله گر با تفاوت قیمت حاصله، بتواند کسب سود کند.
بالعکس در یک معامله شورت، تریدر انتظار دارد که قیمت دارایی، نسبت به قیمت محل ورود به معامله، به مرور کاهش یافته و به حدی برسد که معامله گر با از تفاوت قیمت در محل ورود تا محل کاهش، بتواند سودی عاید خود بکند.
به آن سطحی از قیمت که معامله گر انتظار دارد قیمت به آن رسیده و معامله در آن سطح به سود مطلوب برسد، حد سود (Take Profit, Target) معامله گفته می شود.
برخی معامله گران، حد سود را به دو دسته حد سود ذهنی و حد سود ابزاری تقسیم بندی می کنند که در ادامه به شرح هر یک پرداخته می شود.
حد سود ذهنی (مرحله ای، پله ای)
در تحلیل تکنیکال چارت، هر تریدر بر اساس استراتژی که دارد، محل (Take Profit, Target) خود را مشخص می کند. واضح است که اگر تریدر، حد سود خود را بر روی چارت قرار داد، هنگامی که قیمت به آن حد رسید، پلتفرم معاملاتی، به طور اتوماتیک، معامله را می بندد.
حال اگر قیمت پس از بسته شدن معامله، به حرکت خود در راستای پوزیشن ادامه دهد، تریدر از سودی که می توانست ادامه دار باشد، محروم می شود.
بر همین مبنا و برای جلوگیری از بسته شدن زودهنگام معامله، برخی معامله گران، از تکنیک حد سود ذهنی استفاده می کنند که به نوعی می تواند با حد سود پله ای هم اشتراکاتی داشته باشد، به این معنی که در فرآیند تحلیل تکنیکال، حد سودی را محاسبه و پیش بینی می کنند اما آن را در دستگاه لحاظ نمی کنند.
وقتی که قیمت به سطح سود ذهنی رسید، معامله گر، وضعیت کندل ها و نمودار قیمت را مجددا مورد تحلیل قرار می دهد و بر اساس این تحلیل مجدد، تصمیم می گیرد که آیا سود خود را در همان سطح برداشت کرده و معامله را ببندد، یا وضعیت چارت به گونه ای است که قیمت، هنوز پتانسیل حرکت در راستای پوزیشن را دارد و بر این مبنا، تریدر می تواند با هدف کسب سود بیشتر، معامله را باز بگذارد.
البته در مبحث حد سود ذهنی، یک راه حل بینابینی هم وجود دارد که همان سود پله ای است. به این معنی که وقتی قیمت به سود ذهنی رسید، تریدر بخشی از حجم معامله را برای برداشت حد مشخصی از سود، می بندد و به اصطلاح، سیو سود می کند و مابقی حجم معامله را باز می گذارد که در صورت حرکت قیمت در راستای پوزیشن، به سود بیشتری برسد.
البته لازم است که در اینجا اشاره شود که برخی از پلتفرم های معاملاتی، این امکان را فراهم کرده اند که در یک معامله، تریدر بتواند حد های سود متعددی وارد دستگاه بکند، که مزیت این نوع سفارش گذاری صرفه جویی در وقت است و نیاز نیست که معامله گر، دائم چارت را تحت نظر داشته باشد تا حد های سود پله ای را لحاظ کند.
از استراتژی های ترید معروف که باید با آن آشنا باشید میتوان به لیست زیر اشاره کرد:
| استراتژی RSI |
| استراتژی MACD |
| استراتژی استوکاستیک |
| استراتژی حجم (Volume) |
| استراتژی ترید OBV |
حد سود دستگاهی
حد سود دستگاهی، همان حدی است که تریدر در هر معامله، آن را به عنوان تارگت، به پلتفرم معاملاتی خود، وارد می کند و پلتفرم به صورت اتوماتیک، وقتی که قیمت به آن سطح رسید، سود مورد نظر را سیو کرده و معامله را می بندد.
مهمترین مزیت حد دستگاهی، صرفه جویی در وقت معامله گر است و در این حالت دیگر نیاز نیست که معامله گر برای مدیریت حد سود (Take Profit, Target)، دائم در مقابل چارت حضور داشته باشد.
اگر پلتفرم معاملاتی، امکان تعریف حد های سود پله ای (مرحله ای) را نیز داشته باشد، تریدر می تواند از این امکان نیز بهره برده و استراتژی حد سود ذهنی را نیز در دستگاه، اعمال کند.
حد ضرر (Stop loss) چیست؟
فرض کنید که یک معامله گر، طی فرآیند تحلیل چارت (اعم از تکنیکال یا فاندامنتال)، به نتیجه رسیده که وارد یک معامله لانگ یا شورت شود. بدیهی است که پس از ورود به معامله، تریدر طبق تحلیل خود انتظار دارد که قیمت در راستای پوزیشن حرکت کرده و به حد سود مورد نظر او برسد.
اما به هر دلیل، ممکن است که قیمت، خلاف مسیر پوزیشن را در پیش گرفته و معامله باز شده، وارد ضرر شود. طبعا، استراتژی مدیریت سرمایه، به هیچ معامله گری در بروکر اجازه نمی دهد که معامله بدون حد و مرز، وارد ضرر شود، چرا که سرمایه حساب هر معامله گری، محدود بوده و نهایتا با ضرر بیش از اندازه، سرمایه از بین رفته و حساب تریدر، مسدود خواهد شد.
لذا در هر معامله، لازم است که سطح حد و مرز ضرر، مشخص شود که به این حد و مرز، حد ضرر (Stop Loss) می گویند.
نحوه تعیین حد ضرر (Stop Loss)
مهمترین فاکتور تعیین کننده در تعیین سطح حد ضرر (Stop Loss)، منتفی شدن تحلیل معامله گر می باشد. به عبارت دیگر، وقتی تریدر، ورود به یک معامله را در یک سطح مشخص، تحلیل می کند و به این نتیجه می رسد که وارد پوزیشن شود، قبل از این کار، می بایست به یک پرسش در ذهن خود، پاسخ دهد مبنی بر این که “چه اتفاقی در نمودار قیمت بیافتد، تحلیل وی، با شکست مواجه می شود؟”
یا به عبارت دیگر، قیمت اگر در راستای خلاف پوزیشن حرکت کرد، در چه سطحی از قیمت، تحلیل منتفی خواهد شد. این پرسش، یک مبنای کلی برای هر استراتژی ترید می باشد و اگر تریدر قادر به پاسخدهی به آن نباشد، می بایست در استراتژی خود بازنگری نماید.
بر این اساس، برخی معامله گران، برای مدیریت (Stop Loss) در معاملات خود، از دو مدل حد ضرر استفاده می کنند که در ادامه تشریح می شوند.
حد ضرر ذهنی
عملکرد پلتفرم های معاملاتی در (Stop Loss) نیز کمابیش، مشابه حد سود است به این معنی که در هر معامله اگر معامله گر، سطح حد ضرر را وارد دستگاه بکند و قیمت در خلاف جهت پوزیشن حرکت کرده و به این سطح برسد، معامله به طور اتوماتیک بسته شده و ضرر مورد نظر را در حساب تریدر لحاظ می کند.
بسیاری از اوقات این مساله رخ می دهد که قیمت تا نزدیکی سطح حد ضرر پیش می رود و با یک سایه (Shadow)، حد ضرر دستگاهی را فعال کرده و معامله را در ضرر می بندد و سپس قیمت برگشته و در راستای پوزیشن حرکت می کند.
در این حالت، تحلیل تریدر صحیح بوده، اما محل قرارگیری حد ضرر، دقیق نبوده است. لذا برای جلوگیری از این اتفاق، برخی معامله گران، حد ضرری را که بر مبنای تحلیل محاسبه می کنند، در دستگاه قرار نمی دهند و آن را به ذهن می سپارند تا هر وقت قیمت به آن سطح رسید، مجددا چارت را مورد تحلیل قرار داده و در خصوص بستن یا باز گذاشتن معامله تصمیم می گیرند.
حد ضرر دستگاهی
علیرغم وجود تکنیک حد ضرر ذهنی، می بایست تاکید کنیم که برای جلوگیری از مخاطرات احتمالی و حد ضررهای پیش بینی نشده، لازم است که معامله گر در هر معامله، فارغ از این که حد ضرر ذهنی را لحاظ بکند یا خیر، حتما سطح حد ضرر را در پلتفرم وارد کند که به آن حد ضرر دستگاهی گفته می شود. مزیت لحاظ نمودن این نوع حد ضرر، مدیریت سرمایه و جلوگیری از ورود معامله به ضرر بیش از حد است.
